بررسی رابطه درونگرایی و برونگرایی با سازگاری زوجین شهر شیراز

بررسی مسائل و مشکلاتی که منجر به فروپاشی خانواده و روابط زناشویی می گردد ، ضروری به نظر می رسد از طرف دیگر با توجه به بالا رفتن میزان طلاق و ناسازگاری های زناشویی ، نیاز به انجام پژوهشهای وسیع در این زمینه احساس می شود که تحقیق حاضر در همین راستا صورت پذیرفت و هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ویژگیهای شخصیتی ( درونگرایی و برونگرایی ) و سازگاری زناشویی بود . این تحقیق را می توان از نوع تحقیقات بنیادی و کاربردی دانست و با توجه به ماهیت موضوع و اهداف پژوهش از روش همبستگی استفاده شده است . برای جمع آوری داده ها از روش میدانی استفاده شده و متغیرها توسط پرسشنامه در سال 1389 سنجش شده اند و جامعه آماری مورد مطالعه در این تحقیق کلیه زوجین شهر شیراز در سال 1389می باشند . نمونه این پژوهش 50 زوج می باشند که به صورت تصادفی ساده انتخاب گردیدند و از آنجا که تحقیق از نوع همبستگی است حجم نمونه حجم مناسبی برای پژوهش و تحلیل استنباطی داده ها است و تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که دو گروه از نظر درونگرایی تفاوت معنی داری ندارند و با هم برابرند ، ولی از برونگرایی تفاوت معنی داری داشتند . با توجه به اینکه میانگین نمرات برونگرایی در گروه سازگار (58/29) از میانگین درونگرایی گروه ناسازگار (37/28) بیشتر می باشد ، لذا نتیجه می گیریم که میزان درونگرایی در گروه سازگار بیشتر است . از مجموع پژوهشهای مختلف چنین استنباط می گردد که یک رابطه زناشویی با سازگاری خوب رابطه ای است که نگرش ها و اعمال هر یک از شریک ها محیطی را فراهم می کند که جهت عملکرد مناسب ساختارهای شخصیتی خود و شریکش ، خصوصاً در حوزه ارتباطات اولیه ، مطلوب باشد . بنابراین با توجه به اهمیت و نقش سازگاری در روابط بین زوجین و افزایش کیفیت زندگی زناشویی و از سویی با عنایت به نتایج پژوهشهای مختلف در این زمینه ، لزوم توجه و بررسی این متغیر در جهت کاهش تعارضات ، مشکلات ، بهبود و افزایش رضایت در روابط زناشویی احساس می گردد .